De verwachtingen waren niet gunstig: harde wind, koud en grijs. Olen en Luuk waren ook nog eens ziek. Gelukkig kwam Jens ons versterken. En Marjon de Hond zat er gelukkig ook naast, want het was lekker zonnig. Kortom: dat moest een topwedstrijd worden tegen Naaldwijk.

Met Naaldwijk hadden we nog een appeltje te schillen, omdat de eerste wedstrijd van het seizoen van Naaldwijk werd verloren. Dat was een ander team, maar dan nog.

Onder leiding van Richard werd er om half tien afgetrapt. Al snel zag het spel van onze jongens er goed uit. De zijkanten werden opgezocht en er werd goed overgespeeld. Met name Raf, Lewis en Jens wisten regelmatig de bal naar de vrije man te spelen en verdeelde daarmee het spel heel netjes. De 1-0 liet niet lang op zich wachten toen Yvan na een steekpass van Casper de bal in het doel schoot.

Al snel maakte Yvan er 2-0 van nadat Guus goed zijn lichaam tussen de man en de bal had gezet. Een moment later speelde Lewis Yvan met een lange bal vrij, Yvan werd getackeld en verdiende een vrije trap. Van grote afstand krulde Yvan de bal hoog in de hoek. 3-0.

Naaldwijk kwam beter in de wedstrijd toen zij met wat geluk op 3-1 kwamen. 

Toch wist 's-Gravenzande snel uit te lopen naar 5-1 via Casper en Yvan. De laatste 10 minuten zakte het spel wat in, waardoor Naaldwijk wat beter werd. Dat kwam natuurlijk door het harde werken eerder in de wedstrijd. Naaldwijk maakte er na hard werken 5-2 van. Yvan zette de eindstand daarna nog op 6-2. Drie punten in de tas!

Waar hebben we van genoten:
- Van Luka met zijn balcontrole langs de zijlijn en de duels met de tegenstander;
- Yvan, bekend van zijn samba-solo's en zijn doelpunten;
- Lewis die in het goal zijn mannetje staat, goed de bal in de voeten weet te spelen en oog heeft voor de vrije man;
- Jens die een aantal keer goed de bal wist af te pakken;
- Casper met zijn doelpunt en zijn assist;
- Guus die laat zien hoe je je lichaam gebruikt in duels en goed de bal onder controle houdt;
- Raf die heel sterk is om voor de bal te gaan en zo ontelbare keren de bal van de tegenstander weet af te pakken;
- De ouders en fans vanwege de steun en vrolijke spreekkoren.

Waar we nog aan moeten werken:
- Bij een corner of uitbal van de tegenstander direct bij een tegenstander gaan staan;
- Roepen om de bal, in plaats van zwaaien of de vinger opsteken;
- De gezellige grapjes van de laatste 10 minuten verplaatsen van ín de wedstrijd naar ná de wedstrijd.

Al deze talenten bij elkaar, met straks Olen en Luuk er weer bij, gaan zeker nog voor de nodige successen zorgen dit jaar!


Het was mij een waar genoegen,
Johan Derksen