Spelers knokken om de bal.

Op deze mooie oktoberdag trokken de mannen van FC12 naar het pittoreske Maasland. Daar waar de tijd nog altijd heeft stilgestaan. Een kerk, een straat, een molen, een hond die blaft in de verte. En natuurlijk een voetbalvereniging. Aan het Doelpad vind je daar al sinds 1927 de voetbaltrots van Maasland: MVV ‘27. 

FC12 zit na twee overwinningen uit twee wedstrijden in een roes. De vraag is of de mannen dat gevoel mee kunnen nemen naar vandaag of dat ze abrupt wakker worden geschud uit de droom. Opnieuw zijn er een boel afwezigen vandaag. Spelers zijn geblesseerd, een weekend weg of banjeren verplicht met hun partner langs de Billy-boekenkasten in IKEA. 

Het goede nieuws is dat het Twaalfde een zeer brede selectie heeft en dat er vandaag gewoon op gras gevoetbald wordt. Niets gaat toch boven de geur van mals gras en rondvliegende kluiten. Al zijn we wel in Maasland, dus je kunt zomaar een stel koeien of een boer op een tractor tegenkomen in het veld. De plaatselijke bevolking reist dan ook nog per trekschuit, paardentram of postkoets. 

Gelukkig was de scheidsrechter vandaag op tijd uit zijn bedstee gekomen. Bovendien had hij had een klassiek scheidsrechterspak aan: glanzend zwart met een net iets te kort jaren 80-broekje boven zijn kromme benen. Zo zien we het graag. De beste man was alleen zijn fluit vergeten, zo bleek al gauw. Misschien moeten ze die nog uitvinden hier. Dat kun je die mensen ook niet kwalijk nemen. Alles op zijn tijd. Zo zullen ze binnenkort ook wel te horen krijgen dat Nederland bevrijd is door de geallieerden. 

Overigens waren de faciliteiten rond veld 5 niet helemaal op orde. Eén van de hoekvlaggen hing op half 7 en ook de arbiter kreeg het hulpstuk niet overeind. Het is jammer dat hij geen blauw pilletje in zijn zak had. Dan staat je vlag al gauw weer fier overeind. En mocht je dit verhaal niet kunnen volgen, dan is dat alleen maar mooi. Laat het vooral zo blijven.

Net als de hoekvlag kende ook de wedstrijd weinig hoogtepunten. We zouden er natuurlijk een hoop over kunnen zeggen, maar we kunnen dat ook niet doen. Feit is dat het er niet in zat vandaag. FC12 kwam in de eerste helft nog wel op voorsprong, maar langer dan 5 minuten kon het team daar niet van genieten. MVV’27 9 gooide net wat meer pit in de wedstrijd. Daarbij fungeerde de grensrechter van de thuisploeg regelmatig als twaalfde man bij de roodwitten. 

In de tweede helft keek het Twaalfde vrij vlot tegen een 3-1 achterstand aan. In de slotfase probeerden de Breeje Durpers er nog wel een alles-of-niets-slotoffensief uit te persen, maar dat mocht niet baten. Nou moet gezegd worden dat het ook gewoon niet lekker voetbalt met zo’n veter in de bal.

Gelukkig was het vandaag niet alleen maar mineur. Zo was er een feestelijke opening van een gloednieuwe speeltuin op sportpark De Commandeur. Vermoedelijk was het ook de eerste speeltuin in Maasland, want heel het dorp was uitgelopen om het wonder te aanschouwen. En daar kun je alleen maar waardering voor hebben. Zo wandelt ook Maasland langzaam de 21e eeuw in.

Tot in 2022.
De Neutrale toeschouwer