Blauw en blauw, dat lijkt te veel op elkaar. En dus draaide CION de shirtjes om. <3 Kelderklasse.

Met een prettig herfstzonnetje in de achteruitkijkspiegel draaien we even voor 12 uur de parkeerplaats aan de Kooikersweg in Vlaardingen op. We zijn op Sportpark Broekpolder. Althans, wat daar van over is. Een verwoestende brand heeft het oude, houten complex een paar jaar geleden volledig in de as gelegd. De karakteristieke blokhut die CION deelde met buurman Deltasport is daardoor helaas verdwenen.

De club is tijdelijk in een prefab-kantine getrokken, bestaande uit aan elkaar geschakelde bouwketen. De kleedkamer is ook een keet. Het is net alsof je op de camping bent. De douches zijn aparte hokjes, waarvoor iedereen met zijn handdoekje voor het geslacht in de rij staat. Wel even een douchemuntje halen bij de bar. En met je wc-rol onder de arm naar de plee. 

Afwassen hoefden de mannen van FC12 vandaag niet de doen, want de bidons waren vergeten mee te nemen. Nou is dat nog wel te overzien, maar de ballen in het schuurtje thuis achterlaten, is vervelender. Dat maakte de warming-up wel heel Oost-Duits. Alleen maar laufen, laufen und laufen. Gertjan Verbeek zou in zijn handen wrijven van opwinding als hij dit had gezien. Maar Gertjan Verbeek was er niet, en als hij er wel was, had hij meteen eigenhandig een nieuwe blokhut in elkaar getimmerd voor de thuisploeg. 

Niet iedereen liep er even fris bij zo vroeg op de middag bij FC12. Zo kwam bij een van de spelers de inhoud van vanmorgen en afgelopen nacht er in omgekeerde volgorde weer uit. Doorzakken na je 30e kan niet meer zoals het tien jaar geleden ging. Gelukkig zaten we vandaag goed in de wissels en was er nog een plekje op de bank.

Het duurde even voordat de opstelling door was gekomen bij de KNVB, maar uiteindelijk was voor iedereen duidelijk welke elf goden aan de aftrap zouden beginnen. De scheidsrechter blonk, op zijn gouden tand na, niet bepaald uit. De thuisploeg mocht ongestraft buitenspel lopen en overtredingen maken. Daarentegen deed het Twaalfde ook weinig terug, dat moet gezegd worden.

Over de eerste helft zullen we dan ook weinig woorden vuil maken. Halverwege stond het namelijk al 5-0. Daarna mochten de wissels als ondankbare taak nog even 45 minuten opdraven. De sjeiks op de tribune waren toen net als bij Qatar-Ecuador al lang en breed vertrokken. 

Ook de tweede helft is amper het vermelden waard. Het lukte de FC niet om de schade beperkt te houden en een monsterscore was niet meer te voorkomen. Als schamele troost maakte de Breeje Durpers nog wel de eretreffer en eindigde het onderonsje in 8-1.

Na afloop ontbrak helaas het animatieteam op camping CION, dus moest FC12 er zelf maar een feestje van maken. Want verliezen of winnen, er moet sowieso op gedronken worden. In zo’n team speel je het liefst.

De Neutrale toeschouwer

Het tijdelijke onderkomen van CION.