Laten we wel wezen: het voorspelde deze week niet veel goeds. Door een staking onder de pieten werden de schoenen niet meer gevuld, waardoor heel het land nog maar 150 pepernoten te verdelen had. Dat is natuurlijk een beetje weinig.

Daarom werd de grote mensen gevraagd deze week te stemmen waar die 150 pepernoten naartoe moesten gaan. De verdeling van die 150 pepernoten moet eerst verdeeld worden over een aantal partijen waarop kan worden gestemd en die gaan dan op hun beurt de pepernoten weer verdelen.

Erg ingewikkeld allemaal. Die partijen hadden ook erg vreemde namen: Pa Voor De Afwas, Veel Vrije Dagen en Nieuw Gekruid Gehakt. Wat moet je daar nou van verwachten?

Maar gelukkig had de Sint de pieten weer op het goede spoor gekregen en zodoende werden de schoenen weer gevuld en ook die van de pieten.

En daarmee was er veel spanning van de schouders afgevallen, ook bij onze boys. En zo zagen we aan het begin van de wedstrijd een fel, maar ontspannen FCG, zowaar met de eerste kansen.

De tegenstander, Bied Moedig Weerstand (ze komen waarschijnlijk uit het dorp van Asterix), nam na 10
minuten echter het initiatief over. Dat kwam eigenlijk doordat we ze een vrije doortocht gaven naar ons doel toe. We jaagden niet meer fel op de bal. Te gelukkig en te ontspannen door alle ontwikkelingen in het pietenhuis, aldus de eerste analyses.

De ruststand was 1-4 in het voordeel van BMT. We moesten feller zijn, dat spraken we met elkaar af. En zo geschiedde. BMT opende in de tweede helft het bal en maakte er 1-5 van. FCG stroopte de mouwen op waarbij de ene na de andere counter elkaar opvolgde. Zo kwamen Mats en Guus tot scoren.

In het laatste kwart zagen we iedereen dromen en zweven van geluk, wat gezien de schoen- en stemperikelen goed te begrijpen valt. Menigeen vroeg zich af of er vandaag nog een schuimpje of taaitaaipop kon worden genuttigd. Hierdoor wist BMT uiteindelijk met 3-11 te winnen.

Met een koude neus en tenen trokken we huiswaarts. "Ach wat zie je er verkleumt uit lieve schat." "Ja, het is verdraaid koud buiten."

KLOP KLOP KLOP. "Wie is daar?" Het bleek Sinterklaas die met gevulde speculaas en een warme kop chocomel met slagroom voor de deur stond. Ik warmde me op aan de beker chocolademelk, voelde me weer blij en gelukkig en was de nederlaag alweer vergeten.

En zo zie je maar weer: De Sint lost het altijd op!


De Ziet Niet Piet