Volgens afspraak was iedereen netjes op tijd in de kantine om te verzamelen. De nodige verhalen over de nieuwe poule-indeling werden uitgewisseld onder het genot van een vers broodje en een aantal koffiespecialiteiten.

Want na twee periodes van excursies in Den Haag mogen we het laatste deel van het seizoen weer afwerken tegen Westlandse teams. Het leuke daarvan is dat je de ene week tegen je buurman speelt en de andere week tegen de zoon van de slager, terwijl je elke week met een zoon van een andere slager speelt. Iedereen begrijpt dat het in het Westlandse reuze gezellig is.

Na een mooie warming-up met goede verhalen liepen we naar het veld. Met een schrik werd uitgeroepen 'Waar is ons veld?', omdat enkele gedisciplineerden onder ons de goals en de belijning al van veld 5 hadden verwijderd.

In een wereldrecord op de honderd meter toog de technische staf naar de commissiekamer om daar de vraag neer te leggen waar ons veld zich bevond. Met een verbaasde blik en het antwoord 'Tsja, weet ik veel' keerden we terug en zagen dat er gelukkig nog twee velden niet waren opgeruimd.

De blik die we ontvingen in de commissiekamer na het stellen van onze vraag 'Waar is ons veld?'

Nadat de lucht van benzine en rubber was opgetrokken konden we starten aan de wedstrijd tegen Honselersdijk.

We waren echter zo flabbergasted dat we pas weer bij zinnen kwamen aan het einde van de wedstrijd. Dat was op het moment dat de eindstand door Honselersdijk op 1-6 was bepaald. Niet bepaald een dijk van een wedstrijd, maar een ieder die dit leest begrijpt nu hoe dit zo gekomen is. De wedstrijd was ons in alle verwarring in het geheel voorbijgegaan.

Overigens ging de penaltyserie wel overtuigend naar 's-Gravenzande. Ook op de andere velden keek men over de schouders mee waar al die kreten van vreugde vandaan kwamen nadat we weer een penalty in de touwen hadden geschoten, want het moet gezegd: vanaf de stip waren we superieur vandaag. En dat is in de Nederlandse penaltyhistorie wel eens anders geweest. Maargoed, wij hebben dan ook Noah op doel staan en niet Jasper Cillissen.

Afijn, waar hebben we van genoten:
- De penaltyserie werd overtuigend gewonnen;
- We wisten vooraf goed te benoemen waarop we zowel aanvallend als verdedigend goed op moesten letten;
- Het was heerlijk weer om te voetballen.

Volgende week zullen we er gewoon weer staan, zoveel is zeker. En zoals bekend: je bent pas een groot kampioen als je ook waardig weet te verliezen.

Zo zie je maar dat we ook vandaag weer sterker zijn geworden ondanks alle verwarring!


Wamberto