Drukke aanwijzingen langs de zijkant van de 'Simeone van 's-Gravenzande'.

Het voormalige FC12 gaat in dit nieuwe seizoen verder als FC11. Dat klinkt als een stap vooruit, en numeriek is dat ook wel zo, maar in de praktijk is daar weinig van te merken. Sterker nog: de buiken hangen nog wat lager, de kuiten zijn nog wat strammer en de knieën nog wat wiebeliger. De spelopvatting is dan ook eenvoudig: wie fit is en minimaal beschikt over twee benen, die speelt. De doelstelling is handhaving in de 7^e klasse.

Dat laatste zal nog een hele klus worden, zo zal blijken na vandaag. Want bij Ajax en FC Utrecht is het crisis, maar bij FC11 kan het ook niet lang meer duren voordat hooligans de hoofdingang bestormen en de spelersbus opwachten. Ook heeft het Elfde te maken gehad met een woelige transferzomer. Enkele sterkhouders zijn vertrokken. Daar zijn wel weer jongens voor in de plaats gekomen, maar via allerlei schimmige instructies. Daarbij ga je al gauw denken aan belangenverstrengeling. Dan kan het nooit lang duren voordat journalisten van de ’s-Gravenzander het vertrek eisen van de Mislantat van het Breeje Durp: Mistwelwat. En aan de stoelpoten van de trainer gaan zagen.

Daarna zal de vijfde colonne gaan roepen om de terugkeer van de oude garde. "We hebben het oude FC11-DNA nodig!", hoor je dan. Maar ja, wie heeft dat nog? Dan moet je mensen gaan terughalen uit hun voetbalpensioen. En als het tegenzit, zitten ze al in De Kreek. Nee, we kijken het eerst nog even aan.

De trainer zei vandaag ook na afloop: “We hebben vandaag collectief gefaald. Ook ik. Máár ik heb ook aanknopingspunten gezien!”. En dat klopt. Er stonden elf man aan de aftrap. En dat ging maar liefst tien keer goed! Want zo vaak lag de bal op de middenstip vandaag. Al was dat vooral de verdienste van Maasdijk. Acht keer mocht de doelman van het Elfde vissen.

Bij 5-0 was het laatste beetje geloof dat er nog was ook wel verdwenen. Het was snakken naar het einde. Wat dat betreft was het jammer dat er geen supporters achter het doel zaten om wat vuurpijlen op het veld te knallen. Mikken is ook lastig als je als toeschouwer van ellende door het vertoonde spel je ogen hebt uitgekrabd.

Ach, laten we niet te negatief blijven. Tijdens de derde helft begon het elftal goed te draaien. Dan laten de heren gelukkig toch weer even zien goed op mekaar ingespeeld te zijn. Biertjes werden gretig naar elkaar geschoven. Van links naar rechts. Tussen de linies door. Echt een genot om naar te kijken!

Volgende week nieuwe ronde nieuwe kansen. Al zal het tot die tijd nog wel onrustig blijven rondom de club.

De Neutrale toeschouwer