Na drie wedstrijden zonder verslaggeving was de schrijvende pers vandaag weer aanwezig om de verrichtingen van het sterrenensemble van FC13 vast te leggen. Het team zelf was al die tijd gelukkig wel doorgedenderd. Want net als de Tour wacht ook de Kelderklasse op niemand. 

Uit de laatste ontmoetingen sleepten de mannen 4 punten uit het vuur, niet onverdienstelijk. Daardoor is degradatie inmiddels afgewend, maar lijken de playoffs evenwel buiten bereik. Hierdoor cruiset het Dertiende als het ware naar het einde van de competitie.

De tegenstander van vandaag daarentegen had nog alles om voor te spelen. LYRA 7 heeft grote titelaspiraties en rook bloed tegen FC13. Een kampioenschap is ze gegund, maar het zou ook betekenen dat er na vele jaren een einde komt aan de ontmoetingen tussen beide teams. En daar zaten een hoop cultwedstrijden bij, om de #SorryKarel-wedstrijd bijvoorbeeld maar even te noemen.

Wat dat betreft was het er FC13 alles aan gelegen om de Lierenaren van de winst te houden, iets wat in het verleden al meerdere keren lukte. Maar LYRA 7 is dit jaar een sterk team, dus was het plan van FC13 om de scheidsrechter van tevoren alvast een beetje mee te krijgen. Overtuigend werd op de leidsman ingepraat. Er werden steekpenningen en zelfs een gloednieuwe fluit beloofd, maar hij zwichtte uiteindelijk niet.

Dus moest FC13 het vandaag op eigen kracht gaan doen. Vooraf werd nog geopperd om de bal anders een keer het werk te laten doen... Na die krankzinnige suggestie was het even stil, keek iedereen elkaar even aan en volgde er schatergelach. De bal. Het werk. De gedachte alleen al. 

Enkele minuten later vlogen de ballen als voetzoekers over het veld en was het een ouderwets wedstrijdje ren je rot. Ook de galácticos uit De Lier lukten het niet om in hun spel te komen, daarbij niet geholpen door het veld, dat nogal een knollentuin was. De rechterflank was ook niet bespeelbaar, omdat een boer op zijn trekker bezig was bieten te rooien. Ook dat nog. 

De keeper van LYRA had ook last van een polletje (of hij zag een stuiver), toen hij onfortuinlijk over een slap schot heendook. Het stond zowaar 0-1. Zou het dan toch kunnen vandaag? En gaf de scheids daar nou een knipoog naar de uitploeg? Of was het niet meer dan een onschuldige flirt? Het bleek allemaal gespeeld, want de arbiter gaf een makkelijke vrije trap aan LYRA die strak in de linkerkruising vloog. Bij rust was het zelfs al 2-1.

In de tweede helft hadden de Theebukkers (in de rust was er trouwens geen thee, maar limo) wel tien keer kunnen scoren, ware het niet dat de knalgele kanarie er zin in had vandaag. De in het geel gestoken goalie gebruikte al zijn ledematen om ballen uit zijn doel te houden. Er zat zelfs een glorieuze redding met zijn baard tussen. Daarbij hielpen de Lierenaren zelf ook een handje door legio open kansen te verprutsen. Zo bleef een optocht van goals uit en blies de scheidsrechter bij 4-1 voor het einde.

Na afloop had de barman het druk met tappen en was het nog lang gezellig op Sportpark De Zweth. Volgende week gaat het avontuur weer verder tegen de vrienden van Westlandia in Naaldwijk. Tot dan!

De Neutrale toeschouwer